De Weidner Foundation werd in 1993 en 1994 opgericht dankzij de vrijgevigheid van John en Naomi Weidner en kreeg als opdracht de nalatenschap van John Weidner te beheren.  De Stichting kreeg de status van een 501(c)(3) non-profit organisatie in de staat Massachusetts in 1996. De stichting, die oorspronkelijk gevestigd was in Atlantic Union College, kreeg van John en Naomi Weidner een grote verzameling documenten en voorwerpen die verband hielden met het leven van Weidner en de Dutch-Paris Ontsnappingslijn tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Naast het beheren van de Weidner Collectie is vanaf het begin de missie van de stichting geweest te dienen als een levend eerbetoon aan de nalatenschap van Weidner, door een altruïstische inzet voor de mensheid te cultiveren. In de eerste verklaringen van wat de bestuursleden van de stichting beoogden, werd de wens geuit dat er in de Verenigde Staten Weidner-studentengroepen zouden worden opgericht en dat er een Weidner-prijs voor humanitaire hulp zou worden ingesteld.

Gedurende het eerste decennium van de Foundation was de leiding in handen van verschillende mensen die Weidner persoonlijk hadden gekend, waaronder Lawrence Geraty, Bert B. Beach, Frank Mazzaglia en Alberto Sbacchi. Anderen die ook belangrijke leidinggevende functies hebben vervuld in het bestuur van de Stichting, of als vrienden van de Stichting, zijn onder meer Naomi Weidner, die een van de sterkste supporters en pleitbezorgers van de Stichting bleef tot aan haar overlijden in 2020; Kurt Ganter, die lange tijd uitvoerend directeur was van de Stichting, en Rabbi Malka Drucker, Michael Goldware, Norman en Winona Wendth en Willy Hijmans.

Dr. Sbacchi was de eerste voorzitter van de Foundation en was de oorspronkelijke conservator van de Weidner Collectie. Als gerespecteerd historicus, met Europese geschiedenis als specialisatie, auteur van zes boeken en drager van het prestigieuze ridderschap van de Orde van Verdienste van de Italiaanse Republiek voor zijn bijdragen aan de Italiaanse cultuur, heeft dr. Sbacchi uitgebreide interviews gehouden en onderzoek verricht in zowel Europa als de Verenigde Staten met het doel een biografie van Weidner te publiceren.

Stan Tozeski, die meer dan twintig jaar een vooraanstaande functie bij de Nationale Archieven heeft gehad, heeft onschatbare hulp geboden bij het organiseren en catalogiseren van de Weidner Collectie. Vanaf 2005 vertaalde Janet Holmes Carper vakkundig duizenden pagina’s van vaak nauwelijks te ontcijferen documenten in de collectie van het Frans naar het Engels.

In 2006 leidde bestuurslid van de Stichting en sociologie-professor William Ervin de oprichting van het eerste Weidner Chapter aan de Butler University in Indiana in.  In samenwerking met de Indianapolis Downtown Rotary Club verstrekt het Chapter jaarlijks beurzen aan verdienstelijke Butler-studenten die zich onbaatzuchtig hebben ingezet voor hun gemeenschap.

Na de vroegtijdige dood van dr. Sbacchi in 2006 gaf het bestuur in 2009 historica Megan Koreman de opdracht een wetenschappelijk boek te schrijven over Weidner en de Dutch-Paris. Na jaren van onderzoek, zowel in Europa als in de Verenigde Staten—mogelijk gemaakt door financiering van de Foundation en met exclusieve toegang tot de Weidner Collectie—werd het door dr. Koreman geschreven boek, The Escape Line, in 2018 gepubliceerd door Oxford University Press.  De Nederlandse editie van het boek is uitgegeven door Uitgeverij Boom, met de titel Gewone Helden. De Stichting organiseerde een feestelijk diner in Palo Alto, Californië, ter gelegenheid van de publicatie van het door dr. Koreman verrichte onderzoek. Het evenement werd bijgewoond door veel nazaten van zowel de redders als van de overlevenden van de Dutch-Paris Ontsnappingslijn. Een eerdere feestelijke gebeurtenis werd gehouden in Amsterdam, dankzij de vriendschap en vrijgevigheid van mensen in Europa met familiebanden met het Weidner-verhaal.

In 2013 verhuisde de Weidner Collectie van Massachusetts naar het Hoover Instituut van Stanford University. De Stichting behoudt de intellectuele eigendomsrechten, permissies en rechten op de originele documenten en de foto’s in de collectie.  In januari 2019, na de publicatie van The Escape Line, werd de Weidner Collectie voor het eerst opengesteld voor het publiek voor wetenschappelijk onderzoek.

In 2014 eerde de Anti-Defamation League (ADL) John Weidner postuum met zijn Jan Karski Courage to Care Award, die namens Weidner door de Foundation werd aanvaard. In zijn opmerkingen tijdens de ceremonie zei nationaal directeur Abraham Foxman van de ADL: “John Weidners gehele leven stond in het teken van geven, in de geest van wat wij Tikkun Olam noemen. Tot aan zijn dood in 1994 leefde hij een leven van onbaatzuchtigheid en dienstbaarheid, onvermoeibaar pogend om van de wereld een betere plaats te maken.” In 2018 bracht de Internationale Raoul Wallenberg Stichting een eerbetoon aan John Weidner door een herdenkingspostzegel in Israël uit te geven met het portret van Weidner.

Een andere mijlpaal voor de Foundation vond plaats in april 2020 met de inaugurele publicatie in een nieuwe door Weidner Foundation Books uit te geven reeks publicaties. In de loop van haar vrijwillige vertaalwerk voor de Stichting stelde Janet Carper aan toenmalig directeur Kurt Ganter voor om een selectie uit de correspondentie van de familie Weidner tijdens de oorlogsjaren samen te stellen en uit te geven. Het oorspronkelijke manuscript werd door Carper in april 2010 voltooid. Na een lang traject werd het precies tien jaar later door de Foundation gepubliceerd onder de titel The Weidners in Wartime: Letters of Daily Survival and Heroism Under Nazi Rule.

In juli 2020 publiceerde de Foundation een tweede boek, Luck Through Adversity: The Memoir of a Dutchman’s Flight to Freedom Through the Dutch-Paris Escape Line of World War II, door “Engelandvaarder” Pieter Rudolph Zeeman. Het boek werd bezorgd bij Rudy thuis in Tasmanië, Australië, tijdens zijn 100ste levensjaar en op tijd voor de viering van zijn 74^e trouwdag met zijn vrouw Berna Mortimer Zeeman. Coleman O’Flaherty was van onschatbare waarde voor Rudy en de Stichting bij de publicatie van Rudy’s autobiografie.

In 2021 vierde de Weidner Foundation haar 25-jarig jubileum sinds haar officiële oprichting in de staat Massachusetts. Daarbij werd de focus gericht op het vervullen van een droom van John Weidner voordat hij overleed: de instelling van een belangrijke naar Weidner genoemde humanitaire prijs. De Weidner Rescuers Award zal worden toegekend aan personen die hun leven hebben gewaagd om anderen te redden die werden geconfronteerd met genocide, etnische zuivering, mensenhandel of religieuze vervolging. De voorzitter van het comité voor de prijs, Michael Besançon, kende John Weidner persoonlijk en is de zoon van een Nederlander die gered werd door Weidners reddingsoperatie, waarbij hij in januari 1944 door Frankrijk en over de Pyreneeën naar Spanje ontsnapte.

De Weidner Foundation is vastbesloten om door te gaan met het vinden van creatieve manieren om Weidners verhaal met de wereld te delen, en om de missie van “het cultiveren van onbaatzuchtige en moedige actie in de geest van John Weidner en de Dutch-Paris Line” te bevorderen. Neem contact met ons op als u meer wilt weten over onze lopende projecten of als u wilt nagaan hoe u erbij betrokken kunt raken.